Bohater naszego dzisiejszego artykułu urodził się 18.10.1909 roku w Niedźwiedzy. Jako małe dziecko uwielbiał dłubać w drewnie, dzięki czemu ukształtowały się jego późniejsze losy. Szczególnym uznaniem powinien cieszyć się wśród mieszkańców Niedźwiedzy – ale zacznijmy od początku.

Niedźwiedza leży 8 km od kościoła w Porąbce Uszewskiej. Złe warunki pogodowe, szczególnie zimą, były kiedyś ogromnym utrudnieniem dla parafian, którzy musieli przemierzać do kościoła piechotą tyle kilometrów. Skłoniło to do budowy nowego kościoła właśnie w Niedźwiedzy. Jan Dudek miał wielkie zasługi w tworzeniu nowej świątyni. Osobiście podjął się opracowania planów budowli oraz starał się o wszystkie potrzebne dokumenty. Kiedy już udało się pokonać wszelkie trudności, budowa ruszyła – w 1947 roku.

Przez cały czas Jan nadzorował postępy prac, dbając przy tym o każdy, nawet najmniejszy szczegół. Postanowił również wykonać do nowego kościoła trzy ołtarze, ambonę w stylu neogotyckim, konfesjonały oraz ławy. Zaznaczyć trzeba, że Jan Dudek był człowiekiem ubogim, a mimo to nie wziął za swoje prace ani grosza! Ludzie zaczęli go przez to określać mianem dziwaka. Jednak rzeźbiarz najmniej przejmował się opinią innych ludzi, robił nadal to co kocha, czyli pracował nad drewnem.

W swoim życiu wykonywał wiele przeróżnych rzeczy, min. figury świętych, krzyże, rzeźby, skrzypce, naprawiał harmonie, gdy nastała taka potrzeba naprawiał buty, stawiał piece kuchenne, a nawet wykonywał prace murarskie. W tym miejscu należało by zapytać, czego Jan Dudek nie potrafił zrobić? Bo chyba nie było takiej rzeczy. Przed wojną Dudek odnawiał Krakowskie zabytki wraz ze złotnikiem Badomskim. Przywracał także dawne piękno Oliwy z Władysławem Osyba. Wśród bardziej znacznych prac możemy wymienić wykonanie w 1943 r. w Filipowicach lewego bocznego ołtarza w stylu neogotyckim, w 1950 r. w Jadownikach ołtarza bocznego.

Pewnie mało kto słyszał, że Jan Dudek brał udział w wykonaniu figury św. Barbary, która zdobiła szczyt gmachu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Figura ta nie przetrwała jednak II wojny światowej. W styczniu 1940 r. wojsko niemieckie, przy pomocy stalowych lin, zrzuciło figurę na bruk. Jan Dudek aż do śmierci, która nastąpiła 30 sierpnia 1976 r., oddawał się swojej największej pasji, pisaniu wierszy oraz zbieraniu starych mebli, narzędzi wiejskich, strojów, zegarów i wielu innych drewnianych zabytków. Swoje zbiory planował umieścić w izbie pamiątek. Dzisiaj jego zbiory możemy odnaleźć w domu strażaka.

Jak bardzo brakuje nam dzisiaj ludzi takich jak on, wszechstronnie uzdolnionych i potrafiących zrobić coś za darmo na rzecz innych. Wspomnijmy Jana Dudka odwiedzając kościół lub szkołę w Niedźwiedzy, która od niedawna nosi imię jego imię. Wspomnienia mogą się nasunąć również patrząc na współczesną figurę św. Barbary na budynku AGH w Krakowie.

Na załączonych zdjęciach znajdują się:

1. Jan Dudek
2. Jan z pracownikami podczas prac przy budowie ołtarza